Kamień węgielny pod budowę homelskiej cerkwi położył ks. protoprezbiter Jan Grygorowicz
18 października 1809. Fundatorem świątyni był hrabia N. Rumiancew, do którego należały dobra homelskie. Budowa cerkwi trwała piętnaście lat – jej uroczystego poświęcenia dokonano 9 maja 1824. Architekt G. Clarc nadał budynkowi kształt klasycystyczny z kolumnowym portykiem i ogromną kopułą umieszczoną na wysokim bębnie – wysokość cerkwi wynosiła 25 metrów.
Kartka od Igara, Mińsk
Świątynia służyła wiernym do 1935, gdy zdecydowano o jej przekazaniu na siedzibę muzeum historycznego. Na ponowne otwarcie cerkwi zgodzili się Niemcy w 1941 – od tego czasu działała nieprzerwanie przez dziewiętnaście lat, dopóki nie ulokowano w niej planetarium. Pod koniec lat 80. obiekt przeszedł gruntowną renowację, aż na jesieni 1989 oddano go ponownie wiernym.
Na pocztówce wygląd soboru za czasów radzieckich, kiedy pełniła funkcję planetarium.
Pocztówka z lat 80 XX wieku.
Wewnątrz soboru znajduje się grób hrabiego Rumiancewa, który zdobi bogini pokoju – kopia rzeźby Antonio Canovy.
Źródło: Wikipedia 5.01.2019
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz